5 HAZİRAN‘I DEĞİL

 YAŞAMA VE KENTİNE SAHİP ÇIKANLARI KUTLUYORUZ ..

1972 yılında İsveç`in Stockholm kentinde yapılan Birleşmiş Milletler Çevre Konferansında alınan bir kararla, 5 Haziran günü çevre sorunlarına dikkat çekmek amacıyla Dünya Çevre Günü olarak kabul edildi.

Resmi kurumlar başta olmak üzere çok sayıda kurum ve kuruluşça yıllardır Dünya Çevre Günü nedeniyle çeşitli etkinlikler yapılırken, doğal varlıklarımızdaki bozulma ve yok olma süreci hızla devam etmektedir.

Ülkemizde Çevre Kanunu`nun yayımlanmasının üzerinden 29, Çevre Bakanlığı`nın kuruluşunun üzerinden ise 20 yıl geçti. Çevre Kanunu`nun yayımlanmasından bu yana geçen süre zarfında yayımlanan yönetmelik sayısı 40`a ulaşmış durumda.

Kurulduğundan bu yana Çevre Bakanlığı`nın kurumsal ve idari yapısı sürekli değişirken, dikkat çeken bir diğer husus da çevre mevzuatında gerçekleştirilen sonu gelmeyen değişikliklerdir.

Çevrenin korunmasının,  ekonomik gelişmenin önünde bir engel olduğu ön yargısının ülke yönetiminde hakim olması, çevre mevzuatında bitmek bilmeyen bir değişiklikler sürecine yol açmaktadır. Özellikle, çevre mevzuatına hayatiyet kazandıran yönetmeliklerde yapılan değişikliklerin çokluğu ve bu değişikliklerin mevcut yönetmelik hükümlerinin gevşetilmesi şeklinde gerçekleştirilmesi dikkat çekicidir. Bu konuda bilhassa Çevresel  Etki Değerlendirmesi Yönetmeliği`nde ve 2004 yılı sonundan itibaren Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği`nde yapılan değişiklikler örnek oluşturmaktadır.

Ayrıca, 404 milyar TL olarak kesinleşen 2013 yılı bütçesinde, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı`nın 1,88 milyar TL ile %0.46`lık bir pay aldığı dikkate alınırsa, çevrenin korunmasının ülkeyi yönetenler açısından ne kadar öncelikli olduğu daha iyi anlaşılmaktadır.

Nüfusuyla dünyanın en büyük 18`ci, ekonomisiyle dünyanın en büyük 17`ci ülkesi olan ülkemizin, çevre kalitesinin korunması ve geliştirilmesinde de benzer bir konumda olmasını beklemek gerekir. Ancak, Yale ve Columbia üniversiteleri tarafından gerçekleştirilen ve ülkelerin doğal varlıkları ve çevreyi koruma konusundaki performanslarının değerlendirildiği Çevresel Performans İndeksi (EPI) çalışmasında Türkiye 132 ülke arasında ancak 109`cu sırayı alabiliyor.

OECD tarafından yayımlanan 2012 performans istatistiklerine göreyse, Türkiye 36 ülke arasında çevre değerleri açısından 35`ci, sağlıkta 30`cu, eğitimde 34`cü ve konutta 36`cı sırada yer alıyor.

Birleşmiş Milletler tarafından hazırlanan ve çevresel sürdürülebilirlikle eşitlik arasındaki sıkı ilişkiye ışık tuttuğu ifade edilen İnsani Gelişim Raporu`nda ise ülkemiz 173 ülke arasında 92`ci sırada yer bulabiliyor.

Tüm bu veriler, yalnızca kanun ve yönetmelik çıkarmakla, bakanlık kurmakla, bakanlık adını, yapısını değiştirmekle çevre kalitesini geliştirmenin, doğal varlıkları korumanın mümkün olmadığını göstermektedir.

TMMOB Çevre Mühendisleri Odası İzmir Şubesi olarak, çevremizi ve doğal varlıklarımızı korumanın öncelikli koşulunun, bu değerlere kararlılıkla sahip çıkmak olduğunu ifade ediyoruz.

Çevre Mühendisleri İzmir Şubesi olarak; 5 Haziran Çevre Gününün bir kutlama değil, kaybolan doğal kaynaklarımızı, torba yasalarla sunulan doğa katliamını, ÇED Muafiyetlerini, Kentimizin ortasında radyoaktif atıkları,ülkemizin ve kentimizin çevre sorunlarını bir kez daha kamuoyu ile paylaşmayı planlarken İstanbul Taksim Gezi Parkında, kentini ve doğasını korumak amacıyla demokratik haklarını kullanan yurttaşların polis şiddetine maruz kalması üzerine, ülkemizde ve İzmir‘de yaşanan olağanüstü günler nedeni ile yaşama ve geleceğimize sahip çıkmak için direnmeye devam ediyoruz..

Bu anlayış ve inançla, 5  Haziran Dünya Çevre Günü`nde, Mersin Akkuyu ve Sinop`ta nükleer santrallara, Aliağa`da Kömürlü Termik Santrallere,Gaziemir`de Nükleer atıklara, Bergama ve Eşme`de siyanürlü altın madenciliğine, Gördes ve Turgutlu Çaldağ`da nikel madenciliğine karşı mücadele yürüten  toplum kesimleri ile dayanışma kararlılığımızı dile getiriyor,  Taksim GeziParkı`na ve ülkemizin geleceğine sahip çıkan yürekli yurttaşlarımızı sevgi ve dostlukla selamlıyoruz…