Bundan tam 17 yıl önce, 12 Kasım 1999`da merkez üssü Düzce olan 7,2 büyüklüğündeki depremde  çok sayıda yurttaşımız hayatını kaybetmiş ya da yaralanmış, binlerce ev ve işyeri değişik oranlarda hasar görmüş, bölge ekonomisi derin yara almıştı.

Hepimiz biliyoruz ki depremler Yerküre‘nin doğal süreçleridir.  Bu doğal sürecin oluşumu önlenemez ve engellenemez. Ancak gerekli tedbirlerle, özellikle yapısal tedbirlerle, can ve mal kayıpları azaltılabilir. Bir doğa olayı olan depremin afete dönüşmesi engellenebilir.

Depremin üzerinden 17 yıl geçmesine rağmen gerek Düzce gerekse deprem yaşanan ve yaşanması olası iller için ‘Gereken dersler alındı mı` sorusu hala yanıt bulamadı. Mevcut yapı stokunun durumu, kentsel planlama ve yapı uygulamalarında deprem öncelikli bilimsel ve teknik bir değerlendirme yapılamadı. Örneğin, Düzce`de depremin ilk yılında 2 olan kat imar izni bugün kent merkezinde 4‘e kadar yükseltilmiş durumda. 

Aradan geçen 17 yıla rağmen deprem gerçeği gözetilerek gerekli düzenlemeler yapılmadı. Mühendislik biliminin gerekleri dikkate alınmadı, yapı tasarımı, uygulama denetim süreci sağlıksız bir şekilde ele alındı. Bu durum, yeni ve büyük acılarla karşılaşma riskini de güncel bir tehlike olarak önümüze koymaktadır.

Deprem Türkiye`nin gerçeğidir. Bu gerçeği unutmadan, sağlıklı bir çevrede yaşamak için, bir an önce işe koyulmalı, yapılaşmalar, projeler bu gerçek gözeterek ele alınmalıdır.

TMMOB Çevre Mühendisleri Odası olarak biz: "Bir doğa olayı olan depremlerin ‘afet‘ haline gelmesi, ‘felaket‘ olarak yaşanması halkımızın yazgısı olamaz! Olmamalıdır!" diyoruz.

12 Kasım Düzce depremi ve diğer bütün doğal afetlerde yaşamlarını yitirenleri saygıyla anıyoruz.

TMMOB Çevre Mühendisleri Odası

Yönetim Kurulu