SEVDAMIZ 20 YAŞINDA
Kitaplardan öğrendik önce sevmeyi, sonra sokaklardan, meydanlardan. Kitaplardan öğrendik önce anlamayı hayatı, sonra fabrikalardan, şantiyelerden.
Sevmek için anlamak gerekiyordu, anlamak için sevmek. Sevdik ülkemizi insanıyla, toprağıyla, taşıyla. Sevdik şu koca dünyayı deniziyle, ağacıyla, kuşuyla. Ayırt etmeden hiçbirisini, hiçbirinin sevgisini bir diğerinin ardına koymadan. Hiçbirisini unutmadan...
Hiç kesmedik umudumuzu ülkemizden, insanımızdan. Hep inandık gecenin sonundaki aydınlığa. Hep inandık birlikte yaratacağımız " gelecek güzel günlere". Bir de kuşların kanat çırpışındaki güce...
Unutulmasın diye şarkısı sevdamızın, kararmasın diye ışığı umudumuzun, solmasın diye hasretimizin gülü, birleştirdik hasretimizi, birleştirdik sevdamızı, birleştirdik umudumuzu.
Bir isim vermek gerekti bu umuda, bir isim vermek gerekti bu sevdaya, "Oda "dedik, "Çevre Mühendisleri Odası".
Umudumuz şimdi 20 yaşında dostlar. Sevdamız şimdi 20 yaşında.
Yapraklara dallara, yeşillere, allara, Nice nice yıllara gülüm, nice nice yıllara.
TMMOB ÇEVRE MÜHENDİSLERİ ODASI
İZMİR ŞUBESİ YÖNETİM KURULU